Wie? Oh oui, c'est LUI

November 1963. Vijfenveertig jaar geleden werd het tijdschrift LUI gelanceerd. Dit Franse antwoord op de Amerikaanse Playboy schrijft geschiedenis met befaamde namen als Brigitte Bardot, Sylvia Kristel en Romy Schneider tot en met Grace Jones en het charme zangeresje Lio, vastgelegd door topfotografen van het moment. De Franse Lui werd ingehaald door talloze concurrenten en deze titel verschijnt niet meer in tijdschriftvorm.

Vrijwel de volledige geschiedenis van LUI, alle covers en veel beeldmateriaal, is te vinden op deze 'nostalgische collectie website' en daarnaast heeft de oorspronkelijke titel in alle glorie onderdak gevonden op internet met een officiële website. Bonne Anniversaire!

Gegarandeerd rood. Geen kleur is sensueler. Veelzijdiger, sterker, krachtiger. Alleszeggend. Deze klassieker siert vrouwenlippen al decennia lang. Rood tekende de voorpagina van november 1927 - een stijlperiode die het nog niet met kleurenfotografie kon stellen. Rood voor de kraag en op je hoed staat je goed in 1941, oorlogstijd. Rood in 1951 flamboyant gevisualiseerd door illustrator René Gruau om teruggevonden zelfzekerheid te onderstrepen. Rood in 1964 markeert een tailleur van Jeanne Lanvin. Rood in fonkelende juwelen, 1977, naast al even glanzende vuurrode lippen in prêt-à-pôrter van 1981. Weinig is zo veranderlijk als de mode, en de mode verandert van rood naar rood.

Duik in de geschiedenis van de mode met L'Officiel. Bekijk het hele archief op jaloufashion.com

Avant-Garde (Amerika, 1968-1971) was een uitgave van Ralph Ginzburg. Dit tijdschrift is provocerend én toonaangevend, kunstzinnig en spraakmakend, politiek en artistiek. Inhoudelijk is deze publicatie te vooruitstrevend voor Amerika. De typografie en de paginaopmaak zijn al even opmerkelijk en vooruitstrevend. De vormgeving van Avant-Garde door Herb Lubalin is naast de inhoud verantwoordelijk voor de iconische status. Het letterype Avantgarde is vanuit deze publicatie ontstaan. De paginaopmaak was baanbrekend en geldt nog altijd als referentie voor vormgevers.

Ralph Ginzburg richt zich met Avant-Garde op 'The advanced, the innovative, the creative' met expressie en vrije meningsuiting, kunst en erotiek, provocatie, discussie en (r-)evolutie. Hij betaalt zijn persoonlijke visie –in een constant juridisch gevecht met Amerikaanse censoren– verschillende keren met gevangenisstraf. Het was dit 'naakt' alfabet dat het einde betekende van Avant-Garde – gefotografeerd door Ed van der Elsken in een gymnastiekruimte in Amsterdam, samen met Anna Beeke, Pieter Brattinga, Anthon Beeke en Geert Kooiman.